اسمعیل ابونوری؛ علیرضا عرفانی
دوره 8، شماره 30 ، مهر 1387، ، صفحه 153-174
چکیده
در این مقاله با استفاده از الگوی چرخشی مارکف، داده های ماهانه کشورهای عضو اوپک در دوره زمانی 2003-1989پردازش و یک الگوی هشداردهندة پیش از وقوع برای آنهابرآورد شده است. در این الگو از متغیرهای نرخ رشد، نرخ ارز مؤثر واقعی بعنوان متغیر وابسته؛ و نسبت M2 به داراییهای خارجی؛ نسبت بدهیهای خارجی به داراییهای خارجی؛ نسبت اعتبارات داخلی به سپردهها؛ ...
بیشتر
در این مقاله با استفاده از الگوی چرخشی مارکف، داده های ماهانه کشورهای عضو اوپک در دوره زمانی 2003-1989پردازش و یک الگوی هشداردهندة پیش از وقوع برای آنهابرآورد شده است. در این الگو از متغیرهای نرخ رشد، نرخ ارز مؤثر واقعی بعنوان متغیر وابسته؛ و نسبت M2 به داراییهای خارجی؛ نسبت بدهیهای خارجی به داراییهای خارجی؛ نسبت اعتبارات داخلی به سپردهها؛ نرخ رشد داراییهای خارجی؛ نرخ رشد سپردهها؛ نرخ رشد نسبت M2 به داراییهای خارجی و نرخ رشد درآمدهای نفتی به عنوان متغیرهای توضیحی استفاده شده است. طبق برآورد الگو، متوسط نرخ رشد نرخ واقعی ارز در کشورهای عضو اوپک در زمان آرامش (وضعیت صفر) حدود 14/0 درصد بوده است و در زمان بحران(وضعیت یک) به حدود 36/0- درصد رسیده است که البته معنیدار هم نبوده است. نوسانات نرخ رشد، نرخ واقعی ارز در دوره آرامش و دوره بحران، تفاوت آشکاری با هم داشتهاند. این نوسانات در زمان آرامش پایین و حدود 2 در صد و در زمان بحران بالا و حدود 29 در صد بوده است و چنین وضعیتی میتواند بیانگر آن باشد که برای تشخیص و تفکیک دوره های بحران از دوره های آرامش، نوسانات نرخ رشد ارز، متغیر مناسبتری است. برآوردها نشان میدهد که احتمال بروز بحران پولی در کشورهای عضو اوپک در دوازده ماه بعد از دوره نمونه؛ یعنی سپتامبر 2004، عبارت است از: اندونزی با احتمال حدود 93 درصد، الجزایر 81 درصد، ونزوئلا 71 درصد، ایران 68 درصد، کویت 67 درصد، لیبی 65 درصد، نیجریه 56 درصد، و عربستان 55 درصد. در کشورهای قطر و امارات، بحرانی رخ نخواهد داد.
اسمعیل ابونوری؛ مانی مؤتمنی
دوره 7، شماره 27 ، دی 1386، ، صفحه 247-261
چکیده
بازخورد نوسانات[1] با استفاده از اطلاعات سری زمانی روزانه شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران در دوره 1385- 1371 مورد آزمون قرار گرفته است. طبق فرضیه بازخورد نوسانات، نوسانات بازدهی قابل پیشبینی، تأثیر مثبت و معناداری بر بازده سهام دارد، در حالیکه نوسانات بازدهی پیشبینی نشده، موجب کاهش بازده سهام میشود. برای آزمون این فرضیه از مدل ...
بیشتر
بازخورد نوسانات[1] با استفاده از اطلاعات سری زمانی روزانه شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران در دوره 1385- 1371 مورد آزمون قرار گرفته است. طبق فرضیه بازخورد نوسانات، نوسانات بازدهی قابل پیشبینی، تأثیر مثبت و معناداری بر بازده سهام دارد، در حالیکه نوسانات بازدهی پیشبینی نشده، موجب کاهش بازده سهام میشود. برای آزمون این فرضیه از مدل گارچنمایی در میانگین[2] استفاده شده است. نتایج آزمون حاکی از آن است که رابطه معناداری بین نوسانات بازدهی پیش بینی شده و بازده بازار سهام تهران وجود ندارد؛ درحالیکه بین نوسانات بازدهی پیشبینی نشده و بازده بازار رابطه منفی معنادار وجود داشته است. [1]. Volatility Feedback [2]. Exponential GARCH in Mean