نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران

2 دانشجوی دکتری دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران

چکیده

هدف این مقاله بررسی هزینه رفاهی تورم در اقتصاد ایران با استفاده از مدل های پویا بود. افزایش در نرخ تورم منجر می شود که افراد مقدار مطلوب مانده حقیقی نگهداری شده خود را افزایش دهند که این امر هزینه معاملاتی را افزایش و منابع برای تولید کالای مصرفی را کاهش می‌دهد این موضوع می تواند به عنوان هزینه رفاهی تورم تحلیل شود. برای این منظور در این مطالعه ابتدا به برآورد تابع تقاضای پول پرداخته شد. برآورد های صورت گرفته بر اساس روش هم انباشتگی و مدل حداقل مربعات معمولی پویا (DOLS) بود. برآورد صورت گرفته برای معادله تقاضای پول به منظور استخراج پارامترهای کشش بهره ای و درآمد و پارامتر حساسیت تقاضای پول به نرخ تورم در دو حالت ایستا و پویا صورت گرفت. نتایج برآورد نشان داد که در مدل ایستا برای یک نرخ تورم 10 درصدی هزینه رفاهی تورم به صورت نسبتی از درآمد برابر با 5/36 و برای یک مدل پویا برابر با 4/35 بوده است. همچنین نتایج نشان دهنده این بود که سیاست های بانک مرکزی که منجر به کاهش در نرخ تورم شده است به اندازه کافی منجر به کاهش در هزینه رفاهی تورم شده و این میزان را به سمت قاعده بهینه فریدمن سوق داده است. 

کلیدواژه‌ها

اسنودن، برایان (1383)، راهنمای نوین اقتصاد کلان، ترجمه منصور خلیلی‌عراقی و علی سوری، تهران: انتشارات برادران، صفحات 45-57.
بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، گزارش اقتصادی و ترازنامه بانک در سال‌های مختلف، 1393.
جعفری صمیمی، احمد و وحید تقی‌نژاد عمران (1383)، «رابطه بین تورم و رفاه»، مجله فصلنامه پژوهش­های اقتصادی، شماره 14، صفحات 59-88.
درخشان، حمیدرضا (1388)، محاسبه هزینه رفاهی تورم در اقتصاد ایران، پایان‌نامه دوره کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران.
زائری، محمد و کامران ندری (1392)، «محاسبه هزینه رفاهی تورم در ایران»، فصلنامه راهبرد اقتصادی، شماره 4، صفحات 39-71.
قهرمان‌زاده، محمد (1390)، «پیش‌بینی قیمت ماهانه جوجه یک روزه گوشتی در استان آذربایجان شرقی»، فصلنامه اقتصاد کشاورزی (اقتصاد و کشاورزی)، شماره 5 (4)، صفحات 210-183.
گودرزی فراهانی، یزدان (1391)، آزمون تجربی رابطه بین مالیات تورمی و رفاه: آیا قاعده پولی فریدمن تحت شرایط مالیات تورمی بهینه می‌تواند رفاه اجتماعی را برقرار کند؟، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران، تهران.
مرادی، علیرضا (1390)، «هزینه رفاهی تورمی ناشی از حق الضرب در اقتصاد ایران»، فصلنامه اقتصاد کاربردی، شماره 5، صفحات 79-98.
Bailey M. (1956), “The Welfare Cost of Inflationary Finance”, Journal ofPolitical Economy, 64, 389-410.
Christiano, L., M. Eichenbaum and C. Evans (2005), “Nominal Rigidities and the Dynamic Effects of a Shock to Monetary Policy”, Journal of Political Economy, 113, 1–45.
Friedman, M., (1969), The Optimum Quantity of Moneyand Other Essays, Aldine Publishing Company, Hawthorne. New York.
Ghysels, Eric and Perron. Pierre, (1993), “The Effect of Linear Filters on Dynamic Time Series with Structural Change, Journal of Econometrics, Elsevier, 70(1), 69-97.
Guerron-Quintana, Pablo A., (2010), “The Implications of Inflation in an Estimated New Keynesian Model”, Journal of Economic Dynamics and Control, Elsevier, 35(6), 947-962.
Hylleberg, S., R. F. Engle, C. W. J. Granger and B. S. Yoo, (1990), “Seasonal Integration and Cointegration”, Journal of Econometrics, Elsevier, 44(1-2), 215-238.
Lucas, R. E., (2000), “Inflation and Welfare”, Econometrica, 68, PP. 247-274.
McCallum, B. and M. Goodfriend (1987), “Demand for Money: Theoretical Studies”, the New Palgrave Dictionary, 775-781.
Makochekanwa, Albert (2008), Measuring the Welfare Cost of Inflation in Zimbabwe. https://mpra.ub.uni-muenchen.de/id/eprint/22396
Serletis, A. and K. Yavari, (2004), “Welfare Costs of Inflation in Canada and United States”, Economic Letters, 84, 534-544.
Sidrauski, M. (1967), “Rational Choice and Patterns’ of Growth in a Monetary Economy”, American Economic Review, 57, 534-544.
Taisuke Nakata (2013), “Welfare Costs of Shifting Trend Inflation, Finance and Economics Discussion Series 2013-12, Board of Governors of the Federal Reserve System.
Walsh, Carl (2003), Monetary Theory and Policy, MIT Press. Second Edition, London.