نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• رضا طالبلو ¹
• پریسا مهاجری ¹
• مائده صمدی ²

¹ دانشیار دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

² دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده اقتصاد، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

چکیده

پژوهش حاضر با به‌کارگیری شاخص سرریز دیبولد-یلماز مبتنی بر تجزیه واریانس یک مدل خودرگرسیون برداری با پارامترهای متغیر در طول زمان (TVP-VAR) و با استفاده از داده‌های روزانه طی دوره مهر ماه سال 1394 تا مهر ماه سال 1402، به سنجش سرریزهای پویای تلاطمات میان دلار و شاخص سهام 8 صنعت بورسی مشتمل بر «شیمیایی»، «فلزات اساسی»، «فرآورده‌های نفتی»، «استخراج کانه‌های فلزی»، «کشاورزی»، «قند و شکر»، «سیمان» و «کاشی و سرامیک» می‌پردازد. یافته‌ها حاکی از آن است که اتصالات کل که نماینده ریسک سیستمی شبکه مورد بررسی است در دوره پیش از همه‌گیری کووید-19 به طور متوسط حدوداً 50 درصد بوده است و دوره بعد از شیوع این بیماری اتصالات درون شبکه بسیار شدیدتر شده و حتی در برخی بازه‌های زمانی بالغ بر 70 درصد نیز بوده است. بالاترین ریسک منحصر به فرد به متغیر دلار (75/62 درصد) و در مقابل، کمترین ریسک منحصر به فرد به شاخص‌های صنایع فلزات اساسی (34/52) و کانه‌های فلزی (34/59) اختصاص دارد. در شبکه مورد بررسی متغیر دلار به طور متوسط از تلاطمات صنایع کامودیتی‌محور صادراتی به ویژه فلزات اساسی متاثر می‌شود و صرفاً خالص انتقال‌دهنده تلاطمات به صنایع کوچک بورسی خصوصاً کاشی و سرامیک بوده است. در این سیستم صنعت فلزات اساسی به عنوان قوی‌ترین انتقال‌دهنده تلاطمات شناسایی می‌شود و صنعت کشاورزی و سرامیک نیز مهم‌ترین پذیرندگان شوک‌ها محسوب می‌شوند.

کلیدواژه‌ها

• ریسک سیستمی
• سرریز تلاطمات
• مدل خودرگرسیون برداری با پارامترهای متغیر در طول زمان (TVP-VAR)
• بازار سهام

موضوعات

• اقتصاد مالی