نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار اقتصاد بین الملل، گروه مدیریت ، واحد مبارکه ، دانشگاه آزاد اسلامی، مبارکه، ایران.

2 دانشجوی دکتری مهندسی مالی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دهاقان، دهاقان، ایران.

3 استادیار ،گروه مدیریت، واحد دهاقان ،دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران

چکیده

سال‌های اخیر هم‌زمان با افزایش همبستگی بازارهای مختلف، میزان ریسک مالی کشورهای درحال‌توسعه صادرکننده کالاهای صنعتی افزایش‌یافته است. هدف اصلی این مطالعه، ارزیابی میزان تأثیرپذیری صادرات صنعتی این دسته از کشورها از ریسک مالی کشوری و مؤلفه‌های تشکیل‌دهنده آن در مقایسه با عوامل سنتی تجارت دوجانبه نظیر اندازه اقتصاد،‌ نرخ ارز حقیقی و مرز مشترک و مسافت است. برای این منظور، از داده‌های تابلویی برای دوره 2022 تا 2002 و در چارچوب مدل جاذبه و به روش حداکثر درستنمایی شبه پواسن (PPML) استفاده شده است. بر اساس یافته‌های این مطالعه، شرایط ریسک مالی کشوری کشورهای درحال‌توسعه در مقایسه با سایر عوامل کلاسیک تجارت دوجانبه دارای بیشترین تأثیر بر صادرات صنعتی این کشورها می‌باشد. این یافته‌ها همچنین نشان می‌دهد در میان مؤلفه‌های تعیین‌کننده ریسک مالی کشوری به‌استثناء ریسک بدهی خارجی، کاهش ریسک حساب‌جاری، بدهی خدمات، ثبات نرخ ارز و ریسک نقدینگی بین‌المللی باعث رشد صادرات صنعتی کشورهای درحال‌توسعه می‌شود. ازاین‌رو، رویکرد ارزیابی ریسک مالی کشوری و مدیریت مؤثر آن برای کشورهای درحال‌توسعه صادرکننده کالاهای صنعتی، بسیار حیاتی است. لذا پیشنهاد می‌شود سیاست‌های مدیریت این ریسک‌ها شامل شناسایی آنها، ارزیابی تأثیر بر تجارت و احتمال وقوع آن، اولویت‌بندی ریسک‌ها، در نظر گرفتن نحوه مقابله با آن و توسعه اقداماتی برای غلبه بر آن برای به حداقل رساندن تأثیر منفی بر صادرات و جلوگیری از آن در آینده در دستور کار برنامه ریزان و سیاست‌گذاران صادرات کشورهای درحال‌توسعه باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات