عفیفه وثوقی نیک
چکیده
در سال‌های اخیر شاخص‌های بسیاری برای سنجش آسیب‌پذیری و تابآوری اقتصادی در برابر شوک‌های خارجی مطرح شده است. در ادبیات اقتصادی توجه ویژه‌ای به شاخص‌های ترکیبی در راستای کمی کردن این مفاهیم صورت گرفته است. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر آسیب‌پذیری و تابآوری اقتصادی بر نوسانات تولید ناخالص داخلی (GDP) سرانه است. این بررسی ...
بیشتر
در سال‌های اخیر شاخص‌های بسیاری برای سنجش آسیب‌پذیری و تابآوری اقتصادی در برابر شوک‌های خارجی مطرح شده است. در ادبیات اقتصادی توجه ویژه‌ای به شاخص‌های ترکیبی در راستای کمی کردن این مفاهیم صورت گرفته است. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر آسیب‌پذیری و تابآوری اقتصادی بر نوسانات تولید ناخالص داخلی (GDP) سرانه است. این بررسی برای 106 کشور و با استفاده از مدل پانلدیتا در بازه زمانی 2014-2000 صورت میگیرد. برای انجام پژوهش، شاخص‌های آسیب‌پذیری و تابآوری اقتصادی با استفاده از روش بریگوگلیو محاسبه شدهاند. همچنین برای بهدستآوردن نوسانات GDP سرانه از فیلتر هدریک-پرسکات استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که 1- آسیب‌پذیری اقتصادی اثر مثبت و معنادار بر نوسانات GDP سرانه دارد. 2-تابآوری اقتصادی اثر منفی و معناداری بر نوسانات GDP سرانه دارد. 3- اقتصاد ایران در زمره کشورهای با تابآوری اندک و آسیب‌پذیری بالا قرار میگیرد که این مشاهده نشات گرفته از تمرکز بالای صادرات، نامناسب بودن مولفه اقتصاد کلان و حکمرانی خوب است.
ابوالفضل غیاثوند؛ فاطمه عبدالشاه
دوره 15، شماره 59 ، دی 1394، ، صفحه 161-187
چکیده
دریک تعریف ساده، تابآوری «توانایی یک سیستم جهت جذب آشفتگی و سازماندهی مجدد در حالی که متحمل تغییر شده، تعریف می شود به طوری که سیستم هنوز وظیفه، ساختار، مشخصات و بازخورهای یکسانی را حفظ کند.» در این مقاله میزان تابآوری اقتصاد ایران با استفاده از یک شاخص کلی که مبنای آن شاخص جک بورمن و همکارانش است در طول دورهزمانی 1392-1375 مورد ...
بیشتر
دریک تعریف ساده، تابآوری «توانایی یک سیستم جهت جذب آشفتگی و سازماندهی مجدد در حالی که متحمل تغییر شده، تعریف می شود به طوری که سیستم هنوز وظیفه، ساختار، مشخصات و بازخورهای یکسانی را حفظ کند.» در این مقاله میزان تابآوری اقتصاد ایران با استفاده از یک شاخص کلی که مبنای آن شاخص جک بورمن و همکارانش است در طول دورهزمانی 1392-1375 مورد مطالعه قرار گرفته و نتایج آن با شاخص بریگوگلیو مقایسه شده است. برای محاسبه شاخص تابآوری نهایی در مرحله اول، متغیرها را هم‌جهت، سپس نرمال کرده تا همه مقادیر بین صفر و یک قرار بگیرند. در نهایت متوسط وزنی این متغیرها را به دست می‌آوریم که مقدار شاخص‌های تابآوری بین صفر و یک به دست می‌آید. هر چه این شاخص به صفر نزدیک‌تر باشد، تابآوری کمتر و هر چه به یک نزدیک‌تر باشد، تابآوری بیشتر است. نتایج نشان می‌دهد که تابآوری صرفنظر از روندهای افزایشی یا کاهشی در طول دوره‌ها، پایین بوده است و تقریبا در تمامی دوره مورد بررسی کمتر از 5/0 است. در سال 1380 تابآوری به دلیل کاهش کسری بودجه و کاهش نرخ تورم و همچنین بهبود حکمرانی به حداکثر خود رسیده و در سال‌های بعد روند کاهشی پیدا کرده است. این شاخص از سال 86 به بعد، در پایینترین حد خود قرار دارد. که براساس شاخص‌ها میتوان گفت دلیل اصلی آن بدتر شدن مولفه‌های حکمرانی و کارایی بازار بوده است.
