سمیرا نصیری؛ پرویز داودی؛ حسین صمصامی؛ حسین توکلیان
چکیده
برای دستیابی به سیاست پولی بهینه باید به عنصر کلیدی در اثرگذاری این سیاست‌ها که همان اعتبار سیاستگذار پولی است توجه نمود، زیرا اعتبار کمک می‌نماید تا دستیابی به متغیرهای هدف‌گذاری شده توسط سیاست گذار با کمترین میزان نوسان و حداقل هزینه اجتماعی به دست آید. از سوی دیگر در شرایطی که اقتصاد با شوک‌های پیش‌بینی نشده مواجه باشد، استفاده ...
بیشتر
برای دستیابی به سیاست پولی بهینه باید به عنصر کلیدی در اثرگذاری این سیاست‌ها که همان اعتبار سیاستگذار پولی است توجه نمود، زیرا اعتبار کمک می‌نماید تا دستیابی به متغیرهای هدف‌گذاری شده توسط سیاست گذار با کمترین میزان نوسان و حداقل هزینه اجتماعی به دست آید. از سوی دیگر در شرایطی که اقتصاد با شوک‌های پیش‌بینی نشده مواجه باشد، استفاده از سیاستگذاری صلاحدیدی به سبب آنکه انعطاف بیشتری به سیاستگذار برای اتخاذ تصمیمات مناسب پولی می‌دهد، بهینه می‌باشد. بر مبنای این ادبیات، در این مطالعه دو هدف را دنبال نموده‌ایم. نخست یک الگوی تعادل عمومی پویای تصادفی برای یک اقتصاد باز و کوچک متناسب با شرایط اقتصاد ایران طراحی شده و مقدار اعتبار سیاستگذار پولی در ایران را در دو حوزه نرخ تورم و ارز را برآورد شده که این مقادیر به ترتیب معادل ترتیب معادل 1019/0 و 0099/0 به دست آمده است. سپس جهت یافتن سیاست بهینه پولی صلاحدیدی تحت تأثیر دو سناریوی اعتبار پایین و بالای سیاستگذار پولی، از رویکرد حداقل مقدار تابع زیان استفاده شده است. نتایج الگو حاکی از آن است که اعتبار سیاستگذار پولی در ایران در هر دو زمینه نرخ تورم و نرخ ارز بسیار پایین است. بررسی تابع زیان اقتصاد با شوک‌های پیش‌بینی نشده مواجه باشد، استفاده از سیاستگذاری صلاحدیدی به سبب آنکه انعطاف بانک مرکزی نشان داده است که در شرایطی که سیاستِ سیاستگذار پولی در هر دو سناریو، بیشترین وزن به کاهش شکاف نرخ ارز داده و برای سایر اهداف وزن یکسانی اختصاص داده شده است، میزان زیان در حداقل مقدار ممکن خود قرار گرفته است.
حسین صمصامی؛ عذرا داغمه چی فیروزجایی
دوره 12، شماره 44 ، فروردین 1391، ، صفحه 147-173
چکیده
یکی از پرسش‌های مهم در مبحث تجارت بین الملل این است که آیا کاهش تعرفه و بهبود رقابتپذیری کالاهای داخلی به افزایش بهرهوری بنگاههای صنعتی منجر خواهد شد یا خیر؟ مقاله حاضر اثر آزادسازی تجاری (کاهش نرخ تعرفه) بر بهرهوری کل عوامل تولید را در بنگاههای صنعتی ایران، طی سال های 1383- 1379 مورد بررسی قرار می‌دهد. بهمنظور ...
بیشتر
یکی از پرسش‌های مهم در مبحث تجارت بین الملل این است که آیا کاهش تعرفه و بهبود رقابتپذیری کالاهای داخلی به افزایش بهرهوری بنگاههای صنعتی منجر خواهد شد یا خیر؟ مقاله حاضر اثر آزادسازی تجاری (کاهش نرخ تعرفه) بر بهرهوری کل عوامل تولید را در بنگاههای صنعتی ایران، طی سال های 1383- 1379 مورد بررسی قرار می‌دهد. بهمنظور الگوسازی و تخمین آثار سیاستهای تجاری بر بهره وری، ابتدا با رویکرد تابع تولید، بهرهوری کل عوامل تولید بنگاهها برآورد میشود و سپس، ارتباط آن با نرخ تعرفه گمرکی و مشخصههای بنگاه (اندازه بنگاه، مالکیت بنگاه (خصوصی، دولتی و تعاونی) و درجه تمرکز صنعت مربوط به آن بنگاه) در چهارچوب یک معادله اقتصادسنجی برآورد میشود.
نتایج پژوهش نشان می‌دهد که کاهش تعرفه موجب افزایش بهرهوری کل عوامل تولید بنگاههای صنعتی ایران شده است و اثر کاهش تعرفه بر بهرهوری با توجه به مشخصه های بنگاه متفاوت استفاده، به طوری که اثر نرخ تعرفه بر بهره وری بنگاههای خصوصی قویتر از بنگاههای تحت مالکیت دولت است. همچنین اثر کاهش تعرفه بر بهره وری بنگاههایی که انحصاریترند، قویتر از بنگاههای رقابتی است.
