طرح هدفمندسازی یارانهها در ایران در انتهای سال 1389 آغاز و یکی از اهداف آن بهبود توزیع درآمدها اعلام شد. در این مطالعه سعی برآن است تا اثرات این سیاست اقتصادی بر توزیع درآمدها مورد بررسی قرار گیرد. اهمیت این مطالعه از آن جهت است که این طرح ادامه داشته و نتایج فازهای قبلی برای کشور باید شناسایی و از اشکالات آن اجتناب شود. برای دستیابی به این مهم از دادههای «پیمایش هزینه و درآمد خانوار» مرکز آمار ایران در یک الگوی شبیهسازی خرد اگزاکا-بلایندر در طول سالهای قبل و بعد از اجرای فاز اول سیاست هدفمندسازی یارانهها استفاده میکنیم. همچنین در این الگو سعی میکنیم مشکلاتی از قبیل خطای انتخاب نمونه، تفاوت قیمتهای منطقهای و همزمانی تحریمها را رفع کنیم. نتایج این مطالعه نشان میدهد در دوره پس از اجرای سیاست، توزیع قدرت خریدهای شبیهسازی شده برخلاف توزیع مخارج، خانوارها برابرتر نشدهاند. همچنین بهبود توزیع مخارج بیشتر از طریق کاهش فرصتها بوده است.