این پژوهش در پی تعیین نرخ رشد بهینه اقتصادی از یک مدل رشد درونزا برگرفته شده از مدل بارو و همچنین تعیین نرخ بهینه مالیات برای دولتی است که دو نوع هزینه عمومی برای جامعه انجام میدهد. این دو نوع هزینه عمومی عبارتند از: سرمایه عمومی که بهرهوری را در آینده افزایش میدهد و خدمات عمومی که بهرهوری را در زمان حال افزایش میبخشد. همچنین در این مطالعه نقش پارامترهایی نظیر نرخ رجحان زمانی، نرخ استهلاک و تغییر دوره برنامه ریزی و تاثیر آنها بر رشد اقتصادی مورد بررسی قرار گرفته است. روش دستیابی به نرخهای رشد بهینه از طریق بهینه سازی پویا بوده و مورد مطالعه کشور ایران میباشد. در بررسی به عمل آمده نرخ رشد متغیرهای مختلف نظیر درآمد ملّی، سرمایه عمومی، خدمات عمومی، سرمایه خصوصی، مصرف و نرخ بهینه مالیات در دورههای برنامهریزی مختلف بدست آمد. همچنین روابط بین نرخ رجحان زمانی و نرخ استهلاک با نرخ رشد اقتصادی منفی و رابطه دورة برنامهریزی و نرخ رشد اقتصادی و همچنین رشد اقتصادی با نرخ بهینه مالیات مثبت بدست آمد.
In this study, following Barro in an endogenous growth model, we try to determine the characteristic of an optimal economic growth. By considering two kinds of public expenditures that are: public capital and public services. The role and impacts of the regarded parameters such as time preference, depreciation rate and change in planning periods on the growth of economy is also investigated. Dynamic optimization is utilized in determination of optimal growth for Iran’s economy. For different planning periods and with various scenarios, the optimal tax and growth rates for variables such as gross national product, public capital, public services, private capital and consumption is simulated. The paper concludes a negative relation between time preference, depreciation and economic growth. It also finds a positive relation between horizons of planning periods and economic growth.