محسن دستگیر؛ سید حسین سجادی؛ جواد مقدم
دوره 8، شماره 31 ، دی 1387، ، صفحه 171-189
چکیده
هدف اصلی این مقاله آزمون تجربی توانایی استفاده از نسبتهای مالی برای پیش‌بینی ورشکستگی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با بهره‌گیری از مدل لوجیت و متغیرهای مورد استفاده جوها نام بوده است. جامعة آماری شامل دو گروه مشمول مادة 141 قانون تجارت و عدم مشمول این قانون است. گروه مشمول مادة 141 قانون تجارت به شرکتهایی اطلاق میشود ...
بیشتر
هدف اصلی این مقاله آزمون تجربی توانایی استفاده از نسبتهای مالی برای پیش‌بینی ورشکستگی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با بهره‌گیری از مدل لوجیت و متغیرهای مورد استفاده جوها نام بوده است. جامعة آماری شامل دو گروه مشمول مادة 141 قانون تجارت و عدم مشمول این قانون است. گروه مشمول مادة 141 قانون تجارت به شرکتهایی اطلاق میشود که زیان انباشته آنها حداقل نیمی از سرمایه آنها باشد. گروه دوم شرکتهایی هستند که در دورة زمانی تحقیق، مشمول مادة مزبور نشدهاند. برای آزمون مدل، اطلاعات عملکرد سالهای 1380 لغایت 1383 بررسی شدند. در این دوره شرکتهایی که مشمول ماده 141 قانون تجارت شدهاند و یا نشدهاند، در جامعه آماری مد نظر قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که میتوان ادعا کرد که میزان دقت مدل لوجیت در پیش‌بینی ورشکستگی شرکتها (اعم از مشمول و غیر مشمول ماده 141) همراه با 95 درصد اطمینان بوده است. همچنین دقت مدل لوجیت در پیش‌بینی ورشکستگی یک سال قبل از ورشکستگی، 92 درصد، دو سال قبل از ورشکستگی، 95 درصد و سه سال قبل از ورشکستگی، 97 درصد بوده است.
احمد ماکوئی؛ سید جعفر سجادی؛ پگاه پشین
دوره 8، شماره 29 ، تیر 1387، ، صفحه 227-251
چکیده
این مقاله روش غیرپارامتری آنالیز پوششی داده (DEA) را جهت ارزیابی و رتبه‌بندی عملکرد شرکتهایی با فعالیت مشابه بر اساس معیارهای مالی پیشنهاد می‌دهد. جهت کاربرد تجربی این مدل‌ها، عملکرد 29 شرکت قطعه ساز خودرو در سالهای 82-80 بررسی گردید. سپس نتایج این روش با یک روش بدون ورودی DEA که با بکارگیری تعدادی ازنسبتهای مالی به عنوان خروجی و بدون بکارگیری ...
بیشتر
این مقاله روش غیرپارامتری آنالیز پوششی داده (DEA) را جهت ارزیابی و رتبه‌بندی عملکرد شرکتهایی با فعالیت مشابه بر اساس معیارهای مالی پیشنهاد می‌دهد. جهت کاربرد تجربی این مدل‌ها، عملکرد 29 شرکت قطعه ساز خودرو در سالهای 82-80 بررسی گردید. سپس نتایج این روش با یک روش بدون ورودی DEA که با بکارگیری تعدادی ازنسبتهای مالی به عنوان خروجی و بدون بکارگیری اندازه های ورودی عمل میکند، مقایسه میشوند. در نهایت، این دو مدل با مدل ساده تحلیل نسبت مقایسه میشوند. نتایج نشان می‌دهد که این دو مدل میتوانند به عنوان مکمل روش تحلیل ساده نسبتها، بکار گرفته شوند. در مطالعه تجربی رابطة نسبی میان اندازه کارایی شرکت و میزان سود عملیاتی و بازده دارایی ها (ROA) وجود داشت. بین اندازة شرکت و امتیاز کارایی رابطه مثبتی وجود دارد. میانگین کارایی شرکتهای تحت بررسی در این سه سال در حال افزایش بوده ونشان دهنده افزایش کارایی نسبی مالی صنعت قطعه سازی خودرو است.
