علی اصغر انواری رستمی؛ بهروز لاری سمنانی
دوره 7، شماره 27 ، دی 1386، ، صفحه 177-218
چکیده
این مقاله در پی پاسخ به دو پرسش مهم است. 1. آیا میان سرمایه گذاریهای منتخب و عمده غیربورسی و سرمایه گذاری در بورس ارتباط معنیداری وجود دارد؟ 2. آیا سرمایهگذاریهای منتخب غیربورسی جاذبیت بورس را تحت تأثیر قرار میدهد؟ چهار نوع سرمایه گذاری مهم غیربورسی 1. سرمایه گذاری در محصولات انحصاری دولتی عرضه شده به عموم (سیمکارت ...
بیشتر
این مقاله در پی پاسخ به دو پرسش مهم است. 1. آیا میان سرمایه گذاریهای منتخب و عمده غیربورسی و سرمایه گذاری در بورس ارتباط معنیداری وجود دارد؟ 2. آیا سرمایهگذاریهای منتخب غیربورسی جاذبیت بورس را تحت تأثیر قرار میدهد؟ چهار نوع سرمایه گذاری مهم غیربورسی 1. سرمایه گذاری در محصولات انحصاری دولتی عرضه شده به عموم (سیمکارت تلفن همراه)، 2. سرمایه گذاری در اوراق مشارکت؛ 3. سرمایه گذاری در سپرده های بانکی و 4 . سرمایهگذاری در داراییهای حقیقی (مسکن) انتخاب شد تا ارتباط آنها با شاخصه های اصلی جذابیت در بورس؛ یعنی «میزان نقدشوندگی اوراق بهادار شرکتها» و «میزان تشکیل سرمایه شرکتها» در بورس تهران بررسی شود. نتایج چهارگانه این تحقیق بیانگر آن است که 1. پیش فروش سیمکارت بر هر دو شاخص جذابیت بورس اثر معنیدار داشته است؛ 2. ارتباط معنیداری میان سرمایه گذاری در داراییهای حقیقی (مسکن) و «میزان نقدشوندگی» وجود داشته ولی این متغیر با «میزان تشکیل سرمایه شرکتها» رابطه معنیدار نشان نمیدهد؛ 3. سرمایه گذاری در سپرده های بانکی با هر دو متغیر جذابیت ارتباط معنی دار نشان میدهد، و 4. انتشار اوراق مشارکت اثر معنیدار بر متغیرهای جذابیت ندارد.
