شهرام مصلی؛ علیرضا امینی؛ غلامرضا گرایی نژاد؛ علی اکبر خسروی نژاد
چکیده
بررسی تاثیر تحصیلات بر بهرهوری کل عوامل، یکی از موضوعات مهم در ادبیات اقتصاد کلان و سیاستگإاری آموزشی بوده که مورد توجه بسیاری از اقتصاددانان در سالهای اخیر بوده است. شناخت حد آستانهای اثر تحصیلات بر بهرهوری کل عوامل، موضوع مهمتری برای سیاستگذاران است. از این رو، مطالعه حاضر به بررسی رابطه غیرخطی آموزش با بهرهوری ...
بیشتر
بررسی تاثیر تحصیلات بر بهرهوری کل عوامل، یکی از موضوعات مهم در ادبیات اقتصاد کلان و سیاستگإاری آموزشی بوده که مورد توجه بسیاری از اقتصاددانان در سالهای اخیر بوده است. شناخت حد آستانهای اثر تحصیلات بر بهرهوری کل عوامل، موضوع مهمتری برای سیاستگذاران است. از این رو، مطالعه حاضر به بررسی رابطه غیرخطی آموزش با بهرهوری کل عوامل طی دوره 1397-1365 پرداخته است. برای آموزش نیز از شاخص متوسط سالهای تحصیل استفاده شده است. به این منظور و برای تعیین حد آستانهای تاثیر تحصیلات بر بهرهوری کل عوامل از الگوی رگرسیون انتقال ملایم (STR) استفاده شده است. نتایج حاصل از اجرای الگوی STR ضمن تایید فرضیه اثرگذاری غیرخطی تحصیلات بر بهرهوری کل عوامل، نشان داد که شاخص کمیت تحصیلات در یک ساختار دو رژیمی با حد آستانه 86/81 (معادل متوسط سالهای تحصیل 82/7 سال) بر بهرهوری کل عوامل اثر معناداری دارد. با توجه به اینکه اقتصاد ایران از سال 1390 از حد آستانهای عبور کرده است و افزایش کمیت تحصیلات تاثیر منفی بر بهرهوری دارد، از این رو، اولویت دادن به ارتقای سطح کیفی آموزش اولویت بیشتری نسبت به گذشته دارد.
علی اصغر سالم
چکیده
گسترش وسیع فناوری اطلاعات و ارتباطات و اثر آن بر انتقال دادهها و اطلاعات در کنار آموزش با کیفیت، رژیم اقتصادی مناسب و نوآوری در اقتصاد، نقشی بیبدیل در رشد و توسعه پایدار دارد. این مطالعه به دنبال تبیین نقش و تاثیر اقتصاد دانشبنیان بر رشد اقتصادی است. از این رو، با تکیه بر مبانی مطرح شده در خصوص مدلهای رشد اقتصادی، پارامترهای ...
بیشتر
گسترش وسیع فناوری اطلاعات و ارتباطات و اثر آن بر انتقال دادهها و اطلاعات در کنار آموزش با کیفیت، رژیم اقتصادی مناسب و نوآوری در اقتصاد، نقشی بیبدیل در رشد و توسعه پایدار دارد. این مطالعه به دنبال تبیین نقش و تاثیر اقتصاد دانشبنیان بر رشد اقتصادی است. از این رو، با تکیه بر مبانی مطرح شده در خصوص مدلهای رشد اقتصادی، پارامترهای تاثیرگذاری اقتصاد دانش بنیان بر رشد اقتصادی با استفاده از دادههای 139 کشور جهان طی سالهای 2010 تا 2014 میلادی در قالب مدل دادههای تابلویی برآورد شد. ویژگی تحقیق حاضر در بهرهگیری از سرمایه اجتماعی در کنار شاخص اقتصاد دانشبنیان، سرمایه فیزیکی و نیروی انسانی در مدل رشد مورد برآورد است که ضمن بهبود برآوردها به دلیل رفع خطای تصریح مدل، باعث تبیین جایگاه سرمایه اجتماعی در رشد اقتصادی نیز شده است. نتایج حاکی از اثر مثبت و معنیدار شاخص اقتصاد دانشبنیان، سرمایه اجتماعی، نیروی انسانی و سرمایه فیزیکی بر رشد اقتصادی کشورهای مورد بررسی است.